« مهدويت دوازده »

لبخند تو معناگر خطهای موازی است/
استاد ریاضی فقط این بار؛اجازه؟/

 

علی رفیعی پریش

« مهدويت دوازده »...

من ابتدای تو ام یا تو انتهای منی؟/سکوت کردم و دیدم که همصدای منی!/ تو در میانه ی محراب و من کنار شراب/چرا به جای تو هستم؟ چرا به جای منی؟/ همین که مجلس بزمت بپاست خوشحالم/ولی تو متظر مجلس عزای منی.../ شبیه چلچله ها در خودم گرفتارم/دلم خوش است که تو کفتر رهای منی/ تو با غرور خودت مثل کوه دل سنگی/و با وجود همین، پاسخ ندای منی/ حسود ها همه دیدند "ان یکاد" تو ام/به کوری همگی باز، پا به پای منی/ در این زمانه که هرکس الهه ای دارد/خداکند که بفهمی فقط خدای منی.../   "ان یکاد" علی رفیعی وردنجانی پریش « مهدويت دوازده »...